تحقیق درباره دلایل شیوع پوکی استخوان در افراد بالای چهل سال - دانلود رایگان
دانلود رایگان تحقیق درباره دلایل شیوع پوکی استخوان در افراد بالای چهل سال
دانلود رایگان تحقیق درباره دلایل شیوع پوکی استخوان در افراد بالای چهل سال نوع فایل : ( Word ) قابل ویرایش
تعداد صفحات : 24 صفحه
بخشی از تحقیق :
مقدمه
در علم پزشکی ، گروهی از بیماریها وجود دارند که تحت عنوان بیماریهای متابولیک استخوان از آن ها نام برده می شود .
در این گروه که بیماریهای متعددی را شامل می شود ، دو بیماری مهم وجود دارد که بعضی از مردم با توجه به سن و جنس خود با آن روبرو هستند .
دو بیماری مهم استخوانی که جزء بیماریهای متابولیک استخوان به شمار می روند ، پوکی استخوان و نرمی استخوان می باشند .
پوکی استخوان اگرچه خود به تنهایی علامت بالینی مثل درد برای بیمار ایجاد نمی کند اما از آنجا که عامل اصلی شکستگیهای ستون فقرات و گردن ران در سالمندان به شمار می آید ، در سالهای اخیر مورد توجه دقیق و فراوان قرار گرفته است ، اکنون همه می خواهند بدانند که باید چه کار کنند تا در پیری دچار شکستگی در نقاط ذکر شده نشوند .
نرمی استخوان که خود را با دردهای استخوانی و ضعف عضلانی در عضلاتی مانند کمربند شانه ای و کمربند لگنی نشان می دهد ، بیماری مهم دیگر از گروه بیماریهای متابولیک استخوان می باشد .
بیماران مبتلا به نرمی استخوان در صورت شدید بودن بیماری قادر به شانه کردن موهای خود یا حتی بلند شدن از زمین نیستند .
پوکی استخوان یا استئوپورز طبق تعریف انجمن ملی بهداشت یک اختلال اسکلتی است که ویژگی بارز آن کاهش استحکام استخوان بوده و فرد را در معرض خطر شکستگی قرار می دهد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، در این بیماری تراکم و قدرت استخوان های بدن کاهش یافته و بدنبال آن احتمال شکستگی استخوان ها افزایش میابد. پوکی استخوان معمولاٌ بتدریج پیشرفت میکند و هیچ علامتی از خود بروز نمیدهد تا وقتی که شکستگی بوجود میاید.
توده استخوانی هر فرد معمولا در ۳۰ تا ۳۵ سالگی به بیشترین میزان خود می رسد. پس از این سن، کاهش توده استخوان به صورت یک روند طبیعی پیری آغاز می شود.
پوکی استخوان وقتی بروز می کند که کاهش توده استخوان بیش از حد سریع باشد.
پوکی استخوان موجب درد، رنج و مشکلات دیگری می شود که عبارتند از:
- شکستگی استخوان که بسیاری از آنها به بستری شدن می انجامد.
- ناتوانی و وابستگی به دیگران – مرگ به علت ناتوانی در بهبودی از آسیب های وارده ممکن است دچار پوکی استخوان شوید، بدون آنکه از بیماری خود اطلاع داشته باشید به همین دلیل است که پوکی استخوان بیماری بی سر و صدا نامیده می شود.
در مراحل اولیه بروز پوکی استخوان، علایم به ندرت ظاهر می شود، که این امر تشخیص بیماری را دشوار می کند.
استخوانهای کوچک:
بانوانی که دارای استخوانهایی کوچک بوده یا کوتاه قد و یا لاغر هستند به خاطر وجود توده استخوانی کمتر، به بروز پوکی استخوان مستعد ترند.
پیشنیه قومی:
بانوان اروپای شمالی یا آسیایی تبار بیشتر در معرض ابتلاء به پوکی استخوان هستند.
بعضی بیماریها:
بیماریهایی نظیر تیروئید، کلیه و برخی سرطانها ممکن است به پوکی استخوان منتهی شوند.
عوامل خطری که می توانید کنترل کنید:
وزن:
وزن کم بانوان بسیار لاغر که عادت ماهانه آنها را مختل کند، این خانمها در معرض خطر پوکی استخوان قرار می گیرند، (زنانی که دارای اضافه وزن هستند معمولا در معرض خطر نیستند ولی احتمال ابتلاء به ناراحتی های دیگر در آنها زیادتر است.)
ورزش نکردن:
نداشتن فعالیت، کاهش توده استخوان را تسریع می کند. ورزش مناسب به افزایش مقدار استخوان و سلامتی بیشتر شما کمک می کند. مصرف مشروب و یا نوشابه های کافئین دار این مواد در استفاده بدن شما از کلیسم اختلال ایجاد می کنند.
فواید مصرف استروژن
- از دست رفتن استخوان کندتر یا متوقف می شود.
- وقوع شکستگی کاهش می یابد.
- پس از یائسگی هر چه زودتر مصرف استروژن را آغاز کنید، تاثیر آن بیشتر است.
درمورد مصرف هورمونها با پزشک تان مشورت کنید. جایگزینی هورمون برای همه بانوان مناسب نیست، چون ضررها و فواید مصرف هورمون مورد بررسی است. باید از دکترتان بپرسید که آیا فواید آن در مورد شما بر ضررهای آن می چربد یا نه.
به طور منظم برای معاینه کلی مراجعه کنید، شیوه های متفاوت هورمون درمانی وجود دارند و ممکن است لازم باشد بیش از یک شیوه هورمون درمانی را امتخان کنید.
دقت کنید احتمالا آزمایش نمونه برداری از گردن رحم را هر ۳ تا ۵ سال یکبار تا سن ۶۵ سالگی و ماموگرافی پستانها را بین سنین ۵۰ تا ۶۴ سالگی انجام دهید.
وجود هرگونه توده یا تغییرات در پستان یا خونریزی مهبلی را فورا گزارش کنید.
به طور منظم ورزش کنید. ورزشهایی که با تحمل وزن بدن همراهند مانع از پوکی استخوان می شود.
ورزش هایی که با تحمل وزن بدن همراهند عبارتند از:
راه رفتن، راهپیمایی، دوی آهسته، نرمش (ایروبیک) تنیس. دقت کنید حتماð ورزشی را در برنامه خود بگنجانید که قدری فشار بر پشت و بازوهای شما وارد می آورد، نظیر پاروزدن، تنیس یا حرکت با وزنه. هفته ای ۳-۵ بار و هر بار به مدت ۲۰-۶۰ دقیقه ورزش فوایدی محسوس دارد. (قبل از آغاز برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید.) فعال باشید، حتی اگر نمی توانید مرتبا ورزش کنید، سعی کنید به مدت ۲۰ دقیقه یا بیشتر فعالیت جسمانی معتدلی در اغلب روزهای هفته، ترجیحا تمام روزهای هفته داشته باشید، حتی یک قدم زدن سریع روزانه به کاهش از دست دادن استخوان کمک می کند.